Monikę poznajemy, kiedy bierze ślub. I to nie byle jaki! Jest to najbardziej wystawny ślub, jaki jej wieś widziała od kilkudziesięciu, a może nawet kilkuset lat. Jej wybrankiem jest bogaty mężczyzna z Warszawy. Tym bardziej kobieta nie może uwierzyć w swoje szczęście. Przeprowadza się do willi męża i zaczyna oswajać z nową rzeczywistością. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ od zawsze była szarą myszką. Z pomocą (aż niewyobrażalne, prawda?) przychodzi jej teściowa, która towarzyszy Monice w rozmowie. Przekonuje ją, żeby zapisała się na studia oraz pomaga znaleźć pracę. Niestety Robert zaczyna się od niej oddalać. Dodatkowo dziewczyna nie może zajść w ciążę, co jeszcze bardziej potęguje ich kłótnie. Monika nie posiada się ze szczęścia, gdy w Wigilię oznajmia rodzinie wynik testu ciążowego. Przez moment można powiedzieć, że jest nawet normalnie. Nikt się jednak nie spodziewa, że los szykuje dla nich bardzo przykrą niespodziankę.
Żaden z bohaterów powieści nie jest idealny. Każdy ma jakąś wadę - przeważnie dużą. No cóż, to tak jak w życiu. W końcu nikt z nas nie jest bez skazy. Bohaterowie zdecydowanie nie umieją ze sobą rozmawiać. Monika nie miała wsparcia u rodziców, ojciec nigdy nie powiedział jej, że ją kocha. Teść przemyka przez dom jak cień, nie odzywając się do swojej żony, która sama nie wie jak tę sytuację naprawić. A małżeństwo kobiety? Zamiast szczerze porozmawiać, powiedzieć czego chcą, oboje gdzieś uciekają. A to Robert niby w delegacje przez co większość czasu spędza poza domem. Dlatego, gdy wydarzy się tragedia - trudno przewidzieć, które jak się zachowa i co zrobi. Będzie szczęśliwe zakończenie czy jednak nie? Do czego doprowadzą Monikę wydarzenia, które na nią spadną?
Wpis w ramach wyzwania WyPożyczone - bloga Rudym Spojrzeniem Serdecznie zachęcam do wzięcia udziału.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz