Gwiazd naszych wina - John Green

       Na pewno każdy z Was słyszał o tej książce. Naprawdę stało się o niej głośno, kiedy pojawiła się ekranizacja. Również biblioteka, w której się zaopatruję postanowiła ją nabyć. Jako, że jestem tam bardzo dobrze znana byłam pierwsza w kolejce. Wszyscy chwalili tę pozycję, więc postanowiłam sprawdzić czy faktycznie jest taka dobra.

Podekscytowana (nawet nie wychodząc z biblioteki) zaczęłam czytanie. Szybko dowiedziałam się, że książka opowiada o 16-letniej Hazel, która choruje na raka płuc. Dzięki eksperymentalnemu leku jej życie zostało przedłużone. Nikt jednak nie wie na ile... Dziewczyna jednak poddaję się. Nie ma po co walczyć. Praktycznie chcę, żeby to wszystko się skończyło. Jej mama wręcz każe jej chodzić na grupę wsparcia dla dzieci z nowotworami. Zaskoczyło mnie miejsce tych spotkań - kościół. Tu pojawia się, że autor jest nietuzinkowy. Widać, że nie chce być taki jak wszyscy. :)
Niebawem poznaję tam Augusta, który wcale nie wygląda na chorego! Nic bardziej mylnego. Chłopak jest wyraźnie zainteresowany Hazel. To dla niej nowość, ale postanawia wyjść naprzeciw temu wyzwaniu. Nawzajem odkrywają przed sobą swoje światy. Bardzo dobrze są ukazane uczucia oraz marzenia obu bohaterów.
Mimo pogorszenia stanu zdrowia Hazel - bohaterowie odbywają niesamowitą podróż. Niestety nie jest ona taka, jaką chcieliby, żeby była. Odkrywają, że niektórzy ludzie bardzo cierpią - nie umiejąc zapomnieć.

Polubiłam bohaterów. Chciałam dowiedzieć się jakie będą ich dalsze losy. Najbardziej podziwiałam Augusta. Urzekł mnie tym, że mimo sytuacji ani śniło mu się poddać! Naprawdę moglibyśmy się od niego wiele rzeczy nauczyć. Wiedział, że ze wszystkiego jest jakieś wyjście. W bardzo dobrym sposób są ukazani rodzice nastolatków. Jest pokazana miłość do dziecka oraz to, że w każdym momencie martwią się o swoją pociechę.

Szczerze? Spodziewałam się jakiegoś większego wow! Nie było przeciętnie, ale też nie tak jak zapewniali mnie wszyscy dookoła. Uważam, że jest to książka, która zmusza do przemyśleń. Pokazuję, że warto chwytać dzień i cieszyć się każdą chwilą, bo nie wiadomo ile nam ich jeszcze zostało. Moim zdaniem fabuła jest już troszkę oklepana - czytałam już kilka książek o podobnym temacie. To nie zmienia faktu, że każda się czymś wyróżniała. Ta zdecydowanie wyrazistym opisem uczuć. Nie każdy autor potrafi w taki sposób przekazać je czytelnikowi

Ocena: 8/10